Leeuwenhart

Uit ons dagboek in Zuid-Afrika: het verhaal achter de leeuw in Brullende Stilte

Dag 6: Krugerpark

Vandaag zijn we vertrokken vanuit Graskop. Onze volgende stop is het Ngalali Retreat, waar we twee game drives gaan doen in de hoop de big five van dichtbij te kunnen spotten. Omdat we vroeg moesten uitchecken, besluiten we om vandaag al via de Orpen Gate het Krugerpark in te rijden. Vervolgens rijden we via Satara, Olifants en Letaba Rest Camp bij de Phalaborwa Gate het park weer uit.

We zijn erg enthousiast om dieren te spotten en misschien wel iets te enthousiast. We rijden namelijk voorbij aan de winkel waar ze kaarten van het park verkopen, evenals een boekje met een checklist van alle dieren die je kan spotten. Juist dat had de safari een leuk speelelement kunnen geven. Pas bij het Satara Rest Camp kopen we alsnog de kaart en het boekje, niet wetende dat we al die tijd precies de hierboven genoemde route moesten volgen. Op gevoel reden we dus goed. In de telefoon noteren we alvast welke dieren we onderweg zien:

· Olifant, Giraffe, Impala, Zebra, Buffel, Gnoe? en Pumba van de Lion King.

Maar de allermooiste omschrijving: “een soort Eland, bruin met witte strepen, iets langere nek, een bobbel op zijn rug, zit ergens tussen een impala en een kameel in. Weten jullie welk dier dat is? Na aanschaf van het boekje blijkt het een Koedoe te zijn, kan je maar weten.

Uiteindelijk spotten we ook nog een groep van wel 100 buffels, waardoor we zeker weten dat de eerdergenoemde buffel daadwerkelijk een wildebeest was.

Tijdens de hele safari staat het eerste knuffeltje van Fleure op het dashboard: een leeuwtje, genaamd Lyo. Helaas hebben we vandaag geen echte Leeuw(in) gespot, dus we hopen die morgenochtend tijdens de game drive in het Ngalali Private Reserve tegen te komen.

’s Avonds, tijdens het diner lijken de voortekenen in ieder geval goed. Zodra het donker wordt begint de hond van het retreat ineens te blaffen en kruipt onder de tafel. De eigenaresse vertelt dat hij dat altijd doet als er Leeuwen in de buurt zijn. Terwijl we aan het dessert beginnen zien we ineens een Hyena aan het kamp voorbijlopen. Even later horen we in de verte een Olifant trompetteren, alsof hij in nood is. Wat er precies gebeurt zien we niet, maar we vinden het al een hele beleving om zo dicht op de natuur te zitten.

Als we na de meest intense onweersbui die we ooit hebben gezien gaan slapen, zijn we benieuwd of de eigenaresse morgen haar gelijk krijgt over de Leeuwen. De wekker staat alweer om 05.00 uur om dat uit te gaan vinden...

Dag 7: Ochtend Game Drive Ngalali

Vanochtend ging de wekker al om 05.00 uur, omdat we om 5.30 vertrokken voor een game drive. Onze gids vertelde dat je een 50/50 kans hebt om dieren te spotten. Nog geen vijftien minuten later spotten we echter al een groep Leeuwen. De eigenaresse van Ngalali had dus gelijk: haar hond had het gisteravond al gemerkt of geroken dat er Leeuwen in de buurt van ons retreat waren.

Het blijkt uiteindelijk zelfs een groep van twaalf Leeuwen te zijn. Elly, onze Zuid-Afrikaanse gids, stopt wel erg dichtbij deze prachtige beesten. Angstig aangelegd is hij in ieder geval niet, want naar mijn inschatting staan we op hooguit twee à drie meter afstand stil. Bij aanvang van de game drive hebben we de instructies gekregen om onze armen nooit buiten de wagen te steken en langzaam te bewegen zodra we bij (roof)dieren in de buurt kwamen. Aanwijzingen waar we ons op dit moment maar al te graag aan houden.

De leeuwen zelf lijken daarentegen erg ontspannen en onze aanwezigheid geen probleem te vinden. Voorzichtig pakken we onze telefoons erbij om vervolgens ook erg voorzichtig foto's te maken. Het voelt echt gek om, naast het dier dat bovenaan de voedselketen staat, je steeds meer op je gemak te voelen.

We vinden het geen toeval dat we de Leeuwen als eerste spotten en willen graag geloven dat Fleure hier een handje in heeft geholpen, als bedankje voor haar knuffeltje Lyo die met ons meereist.

Tijdens de rest van de game drive merken we dat ook de andere kant van de 50/50 kans om dieren te spotten klopt. We zien nog wel dieren, maar vooral degene die minder moeilijk te spotten zijn. De Giraffe en Olifant staan namelijk niet bekend om hun vermogen zich gemakkelijk te verstoppen. Bij de rivier, waar normaal gesproken krokodillen en nijlpaarden te vinden zijn, hebben we geen succes.

Op de weg terug zien we tot onze verassing opnieuw dezelfde groep leeuwen. Dit keer terwijl ze zich langzaam met de zon meebewegen, richting schaduwrijke plekken. We hadden er een Leeuwenhart voor nodig om zoiets indrukwekkends van zo dichtbij te mogen meemaken.