Wat is een uitzicht waard zonder licht?

Uit ons dagboek in Zuid-Afrika: Lisbon Falls, Three Rondavels en de Leopard Trail

Dag 3: Lisbon Falls: een regenboog als teken van Fleure.
Met 94 meter de hoogste waterval op de Panorama Route. We zagen kortstondig een regenboog in de waterval verschijnen toen een zeldzame en verdwaalde zonnestraal door de wolken scheen (rechtsonder op de foto). We moesten beiden denken aan onze lieve Fleure. Ze is bij ons. Direct het hoogtepunt van deze dag.

Dag 4: Three Rondavels: De eerste brul van het gemis.
Vandaag stond in het teken van twee tegenstrijdigheden. Qua natuur kunnen we zeggen dat het uitzichtpunt bij de Three Rondavels meedoet voor de eerste plek van de mooiste uitzichten die we ooit hebben gezien. Het was echt adembenemend. Toch voelt het gek op 29 november, het moment dat jij, lieve Fleure, twee maanden oud had moeten zijn. We kunnen er veel minder van genieten dan anders. Deze dag kent niet enkel een hoogtepunt, maar ook een dieptepunt. De zon en het uitzicht kunnen namelijk niet verbloemen dat er tranen vloeien achter onze zonnebril. We kunnen niet alles rooskleurig zien en de roze bril waar we door keken, lijken we thuis te hebben gelaten. Wat is een mooi uitzicht waard in het leven, als het leven zijn mooiste licht heeft verloren? We waren van plan om vandaag zaadjes van bloemen te zaaien, maar we waren ze vergeten mee te nemen. Ik baalde ervan, maar we proberen het maar positief te bekijken. Deze dag voelde als het perfecte moment, maar morgen willen we nog naar God’s Window. Misschien was het voorbestemd dat we ze op die plek zaaien. Kijk je morgen mee, lieve Fleure? Papa en mama missen je, lieverd.

Dag 4: Leopard Trail: de bloem achter ons oor.
We hebben vandaag ook nog een hike van vier uren gemaakt: de zogenaamde Leopard Trail. Onderweg komen we mooie rode bloemen tegen. We steken er allebei één achter ons oor. Het is nog een uitdaging om de kaart goed te lezen, terwijl die er op voorhand zo eenvoudig uitzag. Eerst de gele Paw Prints volgen, dan de blauwe Guinea Fowls en tenslotte de rode voetstappen van de Tufa Trail. Ik denk dat we ergens een verkeerde afslag nemen, omdat de kaart gewoon niet klopt dat kan niet anders. Avontuurlijk wordt het daardoor wel, want we nemen een deel van de Loerie Trail mee. Dit betekent dat we letterlijk de rivier moeten oversteken, meerdere malen zelfs. Er komt hier en daar heel wat klim- en klauterwerk aan te pas, maar we redden het. Een high-five na afloop is wel op zijn plaats!